Interview met Marion Verwey – freelance fotograaf

door Saskia Osinga

Al een tijdje verschijnt in onze wijkkrant een rubriek fotografie vanuit Fotoclub Trefshot, geschreven door Marion Verwey.
En Marion is de dochter van ons gewaardeerde redactielid Hanneke Verwey, schrijfster van de column “Hanneke’s Hoekje”. 

Tijd dus voor een interview!

Hoe kwam je erbij om voor de Lewenborger te gaan schrijven?

“Vanaf vorig jaar kan onze fotoclub “Trefshot” alleen nog online bij elkaar komen. Het leek een goed idee om nieuwe activiteiten voor de club te bedenken. We zijn op zoek gegaan naar de media en zo kwam ik bij de wijkkrant van Lewenborg terecht,” legt Marion uit.

“Op een specifieke avond kiezen de leden een foto voor de rubriek in de krant. Er wordt gekozen uit werk dat leden speciaal voor de krant inzenden. Een foto kan technisch perfect zijn, maar komt soms niet goed tot zijn recht in een krant. Neem bijvoorbeeld de structuur van een boomblad; die kun je heel scherp voor de lens krijgen, maar is niet per se geschikt voor de krant. Er komt nog best wat bij kijken om een goede foto te selecteren.”

Je bent zelf freelance fotograaf. Kun je dat toelichten?

“Ik ben gelukkig geen broodfotograaf. Ik fotografeer naast mijn betaalde baan bij de Provincie Groningen. Ik kan dus selectief zijn in de foto opdrachten die ik aanneem en hoef niet te doen wat ik mij niet leuk lijkt. Mijn baan geeft in die zin een element van vrijheid. Met die keuzevrijheid kan ik werk maken waar ik achter sta. Fotografie is absoluut mijn lust en mijn leven”. 

Kun je wat meer over fotoclub Trefshot vertellen?

“Voor slechts tachtig euro per jaar ben je al lid. Elke woensdagavond komen we bij elkaar. Nu is dat alleen online. Je bepaalt zelf of je heel fanatiek bent of gewoon meedoet voor de fun. Ieder heeft wel zijn voorkeur of specialiteit; van landschapsfotografie, macrofotografie tot portretfotografie. Je kunt van alle disciplines iets opsteken. Popfotografie is een hele moeilijke categorie; vanwege het weinige licht en veel beweging, is dat niet eenvoudig”. Marion vervolgt: “Eén van onze leden begon met sportfotografie maar trakteert ons nu ook op prachtige portretten. Het is echt leuk om te zien hoe mensen zich op onze club ontwikkelen. Het kan een enorme stimulans zijn”.

Hoe heb je jezelf ontwikkeld als fotograaf?

“Ik ben ooit begonnen op de Fotovakschool in Apeldoorn, maar die heb ik niet afgemaakt. Ik ben voornamelijk autodidact en heb geleerd door vooral te doen. Daarnaast praat ik veel met andere fotografen over fotografie uiteraard en heb zeer goede (pers)fotograaf als leermeester gehad.
Ik ben ook lid van Fotogalerie Lichtzone in de Oude Kijk in’t Jatstraat. Elke maand hangt daar een nieuwe expositie. De toegang is gratis; een ieder is van harte welkom om te genieten van prachtig en zeer gevarieerd fotowerk.”
(noot redactie: toegang momenteel alleen op afspraak).

“Ik ken jouw naam van NonFictionPhoto, de organisatie in Groningen die elk jaar de World Press Photo expositie organiseert en die tegelijk ruimte biedt voor noordelijke fotografen”. 

“Door Andrea Hooijmans, directeur van NonFictionPhoto werd ik benaderd om een fotoserie te maken over tiny houses. Want zijn tiny houses nu een soort modeverschijnsel, of is dit iets van alle tijden? Om op die vraag een antwoord te kunnen geven, bezocht ik diverse plekken in het noorden. Ik ging naar Ten Boer, waar een koppel zelf een tiny house bouwde van containers en een aangelegd tiny housepark in Friesland (het wonen liep uit op een drama vanwege constructiefouten). Ook vond ik een plek met yurts (nomadententen) en pipowagens.
Er ontstond een kleurrijke serie waar de horizon in elke foto op de juiste hoogte zat. Toch vroeg Andrea of ik nog een foto kon maken van het Betonbos, hier in Groningen (een alternatieve woonvorm aan het Eemskanaal, waar stadsnomaden wonen).
Ik dacht nog …. maar een bos heeft geen horizon!
Daar maakte ik kennis met Bouwien, een zachte, natuur minnende vrouw en fotografeerde haar voor haar zelfgemaakte woning.
Juist die foto werd de mooiste en meest geziene foto van de serie.

Een selectie van eigen werk hangt bij Marion aan de muur. Ik bevraag haar over de drie portretten uit de serie ‘Verpakt 2.0.’ In deze portretten waar witte accenten domineren zijn de modellen verpakt in verpakkingsmateriaal. Op het eerste oog lijkt het op extravagante haute couture, maar kijk je goed, dan zie je waar de modellen in “gekleed” zijn. Transparante met lucht gevulde plastic kussentjes, kassarollen, bakjes van de snackbar en als slinger aaneengeregen isolatiechips. 

“Mijn inspiratie kwam uit verpakkingsmateriaal dat vaak nog zo mooi en intact is en dan maar gewoon wordt weggegooid. Het werd een serie van vijf beelden; een van de modellen is Redmer Stamhuis, acteur met prachtig rood haar. Ik maakte twee foto’s van Redmer; eenmaal gehuld in een net waarin een kerstboom wordt verpakt en een foto waar hij is gedrapeerd met de plastic bakjes.”

Noot van de redactie:

De portretten van “Verpakt 2.0”, de serie “Tiny Houses” en ander werk van Marion Verwey is te bekijken op haar website www.marionverwey.nl

Op www.trefshot.nl vind je alle relevantie informatie over de Fotoclub Trefshot in Groningen. Je kunt ook een keertje proefdraaien, om kennis te maken met deze fotoclub waar je eigen werk wordt besproken, mooi fotowerk is te zien en je online workshops kan volgen. Fysieke bijeenkomsten vinden plaats, zodra het weer kan, in ‘t Vinkhuys in Vinkhuizen.

Voor de lewenborger klik hier