Solitaire bomen

Deze foto van solitaire bomen en een rechte weg in een landschap dat u vast herkent. Ja toch? Het is zo Gronings als maar kan. Vlak, leeg en een ongekende weidsheid. Kijkend naar dit beeld, moet ik denken aan Ede Staal. De geweldige volkszanger die onze provincie intens bezong. Wist u dat Ede’s muzikale carrière maar vijf jaar heeft geduurd? Het is toch knap dat ruim 25 jaar na zijn dood, deze foto mij terugbrengt naar zijn liederen.

Nu mag duidelijk zijn dat de compositie van de solitaire bomen en de invoerende lijn van de weg zo sterk is dat het prettig kijken is naar dit beeld. Er is mooi gebruikgemaakt van de zogenaamde restruimte: de ruimte waar eigenlijk geen onderwerp in staat. In deze foto zie je aan de rechterkant nog vier bomen; ze lijken tegen de dijk te staan.

En dan volgt natuurlijk de volgende vraag: wat is de reden dat de fotograaf deze foto heeft gemaakt?

Els Edens vertelt: voor mij is struinen door Groningen altijd een feestje. Ik hou van haar uitgestrektheid, haar leegte, haar verstilling en haar vaak adembenemende schoonheid.
Bij de aanblik van dit landschap maakte mijn hart een vreugdesprongetje, alles klopte aan dit beeld en vooral de rode lijn van een tulpenveld vlak onder de horizon maakte het plaatje helemaal af. Deze minimalistische foto ademt voor mij onze mooie provincie Groningen.

Interesse in fotografie? Kom kijken bij fotoclub Trefshot. Meer informatie vind je op de website www.trefshot.nl.

Tekst: Marion Verwey Fotograaf: Els Edens

De technische gegevens
Diafragma f/4 – Sluitertijd 1/10 sec. – ISO 125