Parijs 

Hoe de zomer van 2021 zal gaan worden, laat zich raden. Gezien de ontwikkelingen van vaccins en het virus zelf, kunnen we voorzichtig optimistisch zijn. Dat was vorig jaar wel anders. In augustus 2020, net voordat de tweede golf de kop opstak, reisde een clubgenoot met de Thalys naar Parijs om deze wereldstad te verkennen. 

Een beetje pech had ze wel want net in die ene week kwam het in de stad van de liefde tot een enorme uitbraak van corona. Geweldige plannen om rond te struinen in een bijna leeg Louvre, dat bovendien heerlijke airconditioning heeft, vielen in duigen. De gendarmerie gaf in gebroken Engels te verstaan dat mondkapjes en afstand verplicht waren en adviseerde met zachte dwang naar huis of hotel te gaan.

Place de la République

Gelukkig had ik de avond voor die uitbraak het befaamde Place de la République bezocht. U heeft vast vaker van deze plek gehoord. De plek waar met liederen en bloemen werd gerouwd om de slachtoffers van de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo. En om de verschrikking die plaatsvond in de Bataclan. En heel recent nog de een plechtigheid voor de onthoofde leraar Samuel Paty. Het plein is een plek waar de Parijzenaren elkaar treffen om te rouwen, te protesteren maar ook om samen te zijn. De mensen kletsen, dansen, skaten en overnachten zelfs in de warme zomernacht op dit imposante plein. 

Symboliek en ethiek

Ik was samen met mijn reisgenoot even neergestreken op dit plein om bij te komen van het sjouwen en fietsen door de warme Parijse nacht. In de drukkende hitte omringd door het razende verkeer, viel mijn oog op het bankje waar twee mensen bivakkeerden. 

Zo treffend is de symboliek dat deze dakloze mensen de nacht doorbrengen op een bankje op het plein waar Frankrijk de republiek eert terwijl de rest van de mensheid letterlijk aan hen voorbij raast. Ik kon dit moment niet voorbij laten gaan omdat de symboliek schreeuwt om te worden vastgelegd. De vraag werpt zich op is dat esthetisch verantwoord? Ik zou zeggen: dit is de realiteit.

Technisch gezien was dat niet eenvoudig om deze foto te maken: geen statief mee en zeker geen goede plek om uitgebreid je camera op te zetten. Uit nood zette ik mijn camera naast me op het bankje in de hoop dat het kadrering goed zou zijn. Voor de techniek bleek dat een sluitertijd van 15 seconden nodig was om de stoplichten en lichten van het verkeer als lange strepen in beeld te brengen. En ja, dat moest wel een paar keer opnieuw want u kunt zich voorstellen dat deze plek niet heel bevorderlijk is voor de goede nachtrust; de personen bleken echt bij uitzondering 15 seconden compleet stil te zitten!

Bent u ook geïnteresseerd in fotografie in al haar facetten, kijk dan eens op www.trefshot.nl.

In detail

Fotograaf Marion Verwey

Sluitertijd 15 sec.

Diafragma f/11

Iso waarde 100

Brandpuntsafstand 55 mm

Tekst: Marion Verwey

Voor de Lewenborger klik hier