Fotoclub Trefshot heeft al meer dan een half jaar vanwege Corona een digitale groep. Om te communiceren en foto’s te delen maken ze gebruik van WhatsApp. Eenvoudig in het gebruik en een groepsapp is zo gemaakt. Deze week is het onderwerp:
Een voor de hand liggend en jaarlijks terugkerend thema. Geen moeilijk onderwerp. Zeg het hardop en elke toehoorder heeft er meteen beelden bij. De kunst is zo’n persoonlijk beeld, of zo u wilt voorstelling, met de camera vast te produceren. Het DvhN komt, als steun lijkt het, met een artikel waarin de mooie plekjes van Groningen worden genoemd. Allemaal foto’s met veel kleur. Het lijkt vanzelfsprekend dat herfst voor ons ‘kleur’ betekent.
Er zijn elf leden on line tijdens deze bespreking. Zo’n digitale avond duurt bijna twee uur en halverwege is er tijd voor een korte pauze. De leider laat alle elf foto’s aan de start van de sessie zien. Zo kunnen de deelnemende fotografen zich een oordeel vormen over wat er er is binnengekomen. Close ups, landschappen en stillevens. Het is weer een bonte verzameling. We krijgen een paar minuten de tijd om de foto’s beter te bekijken. Op de computer of tablet gaat dat gemakkelijk. Eén klik en de foto is scherm vullend aanwezig. Na een paar minuten verschijnt de mededeling, dat de eerste foto weer wordt geladen. Dan kunnen er op- en aanmerkingen worden gemaakt. De fotografen geven voorzichtig hun mening en er ontstaat een discussie in de chat. Het is vaak moeilijk een gevoel genuanceerd onder woorden te brengen. Bij een presentatie in de zaal gaat commentaar geven veel gemakkelijker. Woord en gebaar, al dan niet vergezeld van een portie humor, worden beter opgepikt dan een tekst. Iedereen begrijpt dat en we zullen het er voorlopig mee moeten doen.
Er springt één foto uit. Hij laat een heel zwammenleger zien. Niet in kleur en dat maakt hem zo bijzonder. De fotografe vertelt wat ze heeft gezien:
Met een vriendin loop ik bij de speelweide in het Stadspark. Er rennen een paar honden en ze achterna kijkend zie ik een mooie bruine paddenstoel op een boomstam. Prachtig beeld! Dichterbij komend ontdek ik op de grond een groot aantal grijze helmpjes. Voor mij zijn het dappere dodo’s die parmantig in het gras staan. Ik loop er een paar keer om heen. Zo kan ik de ideale lichtval voor de foto beter bepalen. In het midden staat een buitenbeentje, een dodo met een lichte helm op. Een paar waterdruppels maken het beeld compleet. Ik vind het een ritmisch beeld en besluit de foto in vogelperspectief te nemen.
Thuisgekomen en achter de computer zittend zie ik dat de foto nog sterker wordt in zwart-wit.
Wat een geluk dat de honden de dappere dodo’s hadden laten staan!
Met zes van de elf stemmen wordt deze foto als beste gekozen.
| Fotografie: | Mo Landsman |
| Sluitertijd: | 1/30 sec. |
| Diafragma: | 3,5 |
| Isowaarde: | 100 |
| Brandpuntsafstand: | 4 mm. |
Tekst: Henk Dikkema
Voor de Lewenborger klik hier
